Ελπίζω όταν οι άλλοι ακούν αυτά τα χώρις νόημα τραγούδια στα clubs εσείς να έχετε την ευκαιρία να ακούσετε και κάποιο τραγούδι του Μiles Davis σε κάποιο όμορφο καλοκαιρινό μπαράκι..
Ο Miles Davis (1926-1991) ήταν ένας μεγάλος “δημιουργός” με την πιο πλήρη ερμηνεία του όρου. Καθημερινότητα του ήταν η ανακάλυψη ανεξερεύνητων ή η δημιουργία νέων εκφραστικών δρόμων. Η μουσική του ποτέ δεν μπόρεσε να προσδιοριστεί κάτω από την ομπρέλα ενός συγκεκριμένου είδους και το ανήσυχο πνεύμα του ποτέ δεν έμενε για πολύ σε ένα μέρος. Παρακολουθούσε όλες τις μουσικές εξελίξεις, έπαιρνε ότι θεωρούσε ενδιαφέρον και το ενσωμάτωνε στις ήδη υπάρχουσες φόρμες, του έδινε νέα ζωή και το μετάλλαζε κάθε φορά σε κάτι νέο. Θέλετε κι άλλα για να καταλάβετε γιατί τον αγαπώ και τον θαυμάζω τόσο πολύ?
Ο Miles Dewey Davis III γεννήθηκε στις 26 Μαίου του 1926 στο Alton του Illinois της Αμερικής και σε ηλικία εννέα περίπου ετών άρχισε να παίρνει ιδιαίτερα μαθήματα μουσικής, έχοντας επιλέξει ως όργανο την τρομπέτα. Στα δέκατα τρίτα του γενέθλια απέκτησε την πρώτη δική του, ολοκαίνουρια, καλή τρομπέτα, δώρο του πατέρα του, μετά από επιμονή του πολύ καλού του φίλου κύριου Elwood Buchanan που ήταν και ο μουσικός δάσκαλος του Miles. Αυτός μάλιστα του έδωσε και την πιο σημαντική συμβουλή όπως αποδείχθηκε: Συγκεκριμένα, όταν μια μέρα τον άκουσε να παίζει με βιμπράτο, όπως έκαναν οι περισσότεροι τρομπετίστες της εποχής, τον διέκοψε και του είπε: “Άκου να δεις Miles. Μη μας το παίζεις Harry James με τέτοιο βιμπράτο. Πάψε να ταρακουνάς τις νότες και να παίζεις τρεμουλιαστά, γιατί θα έχεις όλη την άνεση να παίζεις έτσι όταν γεράσεις! Παίζε κανονικά, δημιούργησε το δικό σου στιλ, αφού ξέρω ότι μπορείς. Έχεις αρκετό ταλέντο για να φτιάξεις το δικό σου ύφος στην τρομπέτα”.
Αν παρακολουθήσει κανείς την δισκογραφία του Miles, είναι σαν να κάνει ένα ταξίδι στην εξέλιξη της τζαζ και σε ένα μεγάλο τμήμα της μουσικής του εικοστού αιώνα. Στη μουσική του βρίσκουμε στοιχεία από κάθε μουσικό ιδίωμα. “Πρόκειται για ένα γνήσιο τέκνο της αρχέγονης, αλλά ταυτόχρονα και τόσο σύγχρονης αντίληψης, που αντιμετωπίζει τη μουσική ως μια ενιαία μορφή ανθρώπινης έκφρασης συναισθημάτων με μέσο τους ήχους.”
Πολύ χοντρικά και αδόκιμα, θα χώρίζα σε επτά μέρη την δημιουργική του ζωη:
1. “Birth of a Cool” (1949 -1955) – έφερε λυρισμό στο bebop (ή όπως είπε ο Robert Palmer “ξεκίνησε την αέναη ανταλλαγή ιδεών μεταξύ τζάζ και κλασικής μουσικής”)
2. Miles Davis Quintet Ι (1955-1958) – μια πιο “μπλουζιστικη” περίοδο (στην μπάντα έπαιζε και ο νεαρότατος τότε John Coltrane). Κορυφαίος δίσκος της περιόδου το “Round About Midnight”.
3. “Kind of Blue” (1959-1964) – η χρυσή περίοδος των ηχογραφήσεων με τον Gil Evans. Μελωδικά σόλο κορυφαίων μουσικών, παίζει την τρομπέτα λές και ζωγραφίζει εξπρεσσιονιστικούς πίνακες.
4. Miles Davis Quintet II (1965 – 1969) – μια πεντάδα θρυλική (Miles, Wayne Shorter, Herbie Hancock, Ron Carter, Tony Williams), η
εποχή της “freebop” και των ατελείωτων live performances χωρίς διακοπή. Κορυφαίος δσίσκος της περιόδου για μενα το “Νefertiti”
5. Electric Miles (1969 – 1975) – συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της rock, ηλεκτρικές κιθάρες και ήχος μερικές φορές δύσκολος. Κορυφαίο φυσικά το “Bitchew Brew”, δίσκος που άλλαξε σε μεγάλο βαθμό την πορεία της σύγχρονης μουσικής. H περίοδος αυτή από την άλλη οδήγησε τον Miles στην κατάρρευση των ετών 1975-1981 (sex & drugs but no rock ‘n roll).
6. Miles returns (1981-1988), – η επιστροφή, εν πολλοις οφειλόμενη στον γάμο του με την ηθοποιό Cicely Tyson. Hxoς ηλεκτρικός, διασκευές σύγχρονων μουσικών (M. Jacson, Cindy Loper), συμβατικότερες εμφανίσεις – οι κριτικοί του τα έψαλλαν για τα καλά…
7. Τελευταία αναλαμπή (1989 – 1991) – η προσπάθεια του Miles να συγκεράσει το hip-hop με το be-bop (the Doo-Bop project)! Μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του καινούριες φόρμες αναζητούσε…
Ο Μiles ήταν ένας από τους πρώτους μουσικούς που έριξαν τα σύνορα ανάμεσα στα διάφορα είδη της μουσικής. Οι μπάντες που δημιούργησε άφησαν εποχή, όπως και τα μουσικά στιλ που καθιέρωσε, όπως και οι αλλαγές που έφερε στην τζαζ και γενικότερα στην σύγχρονη μουσική. Δεν περιοριζόταν από ταμπέλες και στιλ. Ακουγε τα πάντα, συνέλεγε τα καλύτερα στοιχεία από κάθε είδος και από κάθε μουσικό και στην συνέχεια προσπαθούσε να τα ενσωματώσει στην δική του μουσική και στο δικό του παίξιμο.
“Ο Miles πήρε στοιχεία από την κλασική μουσική και μετάλλαξε την bebop σε cool jazz και στη συνέχεια στοιχεία από τη ροκ μουσική και δημιούργησε τη fusion και την jazz-rock.”
Προσωπικά μου αρέσει περίσσότερο η περίοδος έως το 1969. Ατελείωτες μουσικές φόρμες σε νότες χαμηλές, υλικό για αέναoυς ονειροπόλους (παρ’ όλα αυτά, η σύντροφος μου που είναι μουσικός τον βρίσκει βαρετό…..). Απόλυτα αγαπημένοι μου δίσκοι το “Kind of Blue” και το “Ascenseur pour l’ echafaud“, απόλυτα αγαπημένη στιγμή να ακούω Miles αργά το βράδυ σιγανά, στο μισοσκόταδο, συντροφιά με ένα καλό πορτό (ο Μαμαλούκας θα έγραφε malt)…..
Βιβλία για τον Miles από το Amazon
Miles’ Quotes
———————-
“Do not fear mistakes. There are none.”
“I’ll play it first and tell you what it is later.”
“For me, music and life are all about style”
“I know what I’ve done for music, but don’t call me a legend. Just call me Miles Davis”
"If you understood everything I say, you’d be me!”
Κείμενο:book.attack.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου