Ηταν ο Ελληνας της διασποράς Δημήτρης Σούλας, που έζησε στο Μόναχο στα χρόνια της δικτατορίας. Φωτογράφισε τους Ελληνες γκασταρμπάιτερ, τους εργάτες στα εργοστάσια, έστρεψε τον φακό του στους πλούσιους Γερμανούς με τα μονόκλ αλλά και στους εξαθλιωμένους, που συναντούσε στους δρόμους και στους σταθμούς των τρένων. Από το 1967 μέχρι και το 1974 εργάστηκε με επιτυχία στα πρακτορεία «Associated Press» και «Magnum», είδε τις φωτογραφίες του να δημοσιεύονται στην εφημερίδα «Bild», στα περιοδικά «Quick» και «Stern».
Ενενήντα φωτογραφίες (διαδηλώσεις, πορτρέτα διασήμων, μετανάστες, στιγμιότυπα στους δρόμους, σε χώρους ψυχαγωγίας κ.ά.) από τη γερμανική περίοδο του Δημήτρη Σούλα παρουσιάζονται από την Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου μέχρι και τις 18 Οκτωβρίου στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς. Την έκθεση με τίτλο «Στιγμιότυπα, Δημήτρης Σούλας 1967-1974» επιμελούνται οι Ulrich Pohlmann και Ηρακλής Παπαϊωάννου. Στον ίδιο χώρο, οι επισκέπτες θα βλέπουν κι ένα ντοκιμαντέρ από τη ζωή και το έργο του φωτογράφου, με αρκετό υλικό που δεν συμπεριλαμβάνεται στην έκθεση.
Η ζωή του Δημήτρη Σούλα είναι περιπετειώδης, όσο και οι ζωές αρκετών από τους ανθρώπους που φωτογράφισε. Γεννήθηκε το 1938 στη Θεσσαλονίκη. Βρέθηκε στη Γερμανία στις αρχές της δεκαετίας του '60 για να σπουδάσει Οικονομικές Επιστήμες. Αρχισε, μάλιστα, να εργάζεται σε μια πολυεθνική εταιρεία του αγροτικού κλάδου. Οταν η στρατιωτική χούντα πήρε την εξουσία στην Ελλάδα, δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Ιδρυσε μαζί με αρκετούς ακόμα Ελληνες της διασποράς την περίφημη Πανελλήνια Αντιδικτατορική Ενωση. Επειδή όμως ο Γερμανός εργοδότης του ήθελε να συνεχίσει να εισάγει φρούτα από την στρατοκρατούμενη Ελλάδα, απέλυσε τον «αντιφρονούντα» Σούλα. Με την αποζημίωση αγόρασε την πρώτη του φωτογραφική μηχανή κι έκανε τη μεγάλη αγάπη του για τη φωτογραφία επάγγελμα.
Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός του παρέμεινε πάντοτε ο άνθρωπος με όλες τις αντιφάσεις του. Αλλά και η αδιάκοπη αναζήτηση της καθοριστικής φωτογραφικής στιγμής, όταν δηλαδή το φευγαλέο στιγμιότυπο, στο οποίο εστίαζε, δεν ακινητοποιούσε απλώς τον χρόνο αλλά την ουσία του κόσμου και της ζωής. Απρόβλεπτη ήταν και η ματιά του σε θέματα της επικαιρότητας, σε μια επίδειξη μόδας ή σ'έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Σε παλαιότερη συνομιλία μας, θυμόταν τις φωτογραφίες που είχε τραβήξει για τον διάσημο σέντερ φορ της Εθνικής Γερμανίας Γκερτ Μίλερ. «Δεν πήγαινα στο γήπεδο για να τον φωτογραφίσω να παίζει ποδόσφαιρο. Αναζητούσα τις στιγμές εκείνες που έκανε τον σταυρό του σε μια δύσκολη φάση του αγώνα, όταν ήταν χαρούμενος ή σε μια δύσκολη στιγμή τραυματισμού».
Η φωτογραφία, που τον έκανε διάσημο, ήταν το στιγμιότυπο ενός μεθυσμένου, πεταμένου σαν σκουπίδι στον σιδηροδρομικό σταθμό του Μονάχου. «Ηταν αργά το βράδυ», θυμόταν. «Ξαφνικά άκουσα έναν τρομερό θόρυβο: πόρτες χτύπησαν στον τοίχο και έσπασαν τζάμια. Είδα δυο ανθρώπους να κλοτσούν με μανία και να πετούν έξω από την μπιραρία έναν μεθυσμένο. Αποτύπωσα τη στιγμή που οι περαστικοί δρασκέλιζαν το σώμα του, χωρίς να νοιάζονται για την κατάστασή του. Μόνο ένας ζητιάνος τον πλησίασε, κάποια στιγμή, και τον βοήθησε».
Η έκθεση πρωτοπαρουσιάστηκε το 2008 στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια στο Δημοτικό Μουσείο Φωτογραφίας του Μονάχου, συνδιοργανωτές, μαζί με το Φωτογραφικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη, της έκθεσης, την οποία υποστηρίζει και το Γερμανικό Ινστιτούτο Γκέτε Θεσσαλονίκης και Αθήνας.
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΟΥΖΑΚΗ
Έκθεση φωτογραφίας
Μουσείο Μπενάκη/Κτίριο της οδού Πειραιώς, Πειραιώς 138
Τηλ.: +30 210 3453111
Από Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009 έως Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009
Ώρες λειτουργίας:
Τετάρτη, Πέμπτη, Κυριακή 10-18, Παρασκευή, Σάββατο 10-22, Δευτέρα και Τρίτη κλειστό.
πηγές: antonostreetphotos.blogspot.com www.enet.gr goethe Μουσείο Μπενάκη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου