Up...

Είναι γεμάτο πολύχρωμα μπαλόνια, έχει για ήρωες ένα αληθινά αταίριαστο ζευγάρι, περιγράφει μια μεγάλη περιπέτεια, φιλοξενεί διασκεδαστικά πλάσματα όπως ένα σπάνιο παραδείσιο πουλί και σκύλους που μιλάνε. Το «Ψηλά στον ουρανό» μοιάζει με την πιο παιδική, αστεία και διασκεδαστική ταινία της Pixar εδώ και πολύ καιρό - και είναι. Μόνο που ευτυχώς είναι πολλά περισσότερα εκτός από αυτό. Είναι κυρίως μια γεμάτη θλίψη και νοσταλγία ιστορία αγάπης, μια ταινία για την εκπλήρωση μιας υπόσχεσης -σε αυτόν που αγαπάμε αλλά και στον ίδιο μας τον εαυτό-, μια σειρά από σκέψεις για την απώλεια, τα γηρατειά, το θάνατο, την πικρία, δεμένες πάνω σ’ ένα τεράστιο μάτσο από χρωματιστά μπαλόνια. Συνεχίζοντας τη σταυροφορία τους να μεταμορφώσουν το animation σε κάτι παραπάνω από απλή παιδική διασκέδαση, οι ιδιοφυείς τύποι της Pixar χρησιμοποιούν για μια ακόμη φορά την περιπέτεια, τα χρώματα, το χιούμορ, όλα όσα ερεθίζουν τη φαντασία σαν το δόλωμα που θα φέρει στις αίθουσες τους ανήλικους θεατές και θα εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα του εργαστηρίου σπανίων συναισθημάτων που λειτουργούν. Στην πραγματικότητα ο στόχος τους είναι τα μάτια και οι καρδιές των «μεγάλων», κι εδώ τον πετυχαίνουν με την πρώτη, από το εξαιρετικό εκείνο μοντάζ που περιγράφει μέσα σε λίγα μόλις λεπτά με σπαρακτική συγκίνηση και αφοπλιστική αγάπη την κοινή ζωή δυο ανθρώπων που δεν είναι πλέον μαζί. Τη γνωριμία τους, τη φιλία, τον έρωτά τους, το γάμο, τις ευτυχισμένες στιγμές, τις απογοητεύσεις, τον πόνο, τα γηρατειά, το θάνατο. Το φιλμ θα μπορούσε να τελειώσει εδώ, όμως χιλιάδες κλαμένα μάτια δεν υπόσχονται μια λαμπρή καριέρα στα ταμεία, οπότε η ιστορία οφείλει να συνεχίσει. Ο ήρωας που είναι ακόμη ζωντανός θα διαλέξει τον ουρανό από το γηροκομείο, θα απογειωθεί με το σπίτι του δεμένο σε μπαλόνια κι ένα «λαθρεπιβάτη» πρόσκοπο και μαζί θα ζήσουν μια εξωτική περιπέτεια γεμάτη χιούμορ, όμως η ταινία ποτέ δεν προδίδει την εξαιρετική αρχή ή τις ιδέες της. Ναι, το γέλιο, η δράση, οι εκκεντρικοί συμπρωταγωνιστές θα αποκτήσουν κεντρική θέση στην ιστορία, όμως ο ήρωάς της, ακόμη και στις πιο θεαματικές στιγμές, δεν αφήνει ποτέ πίσω του τη ζωή, τις αναμνήσεις, τις πολύτιμες στιγμές του, τα κουβαλά δεμένα μαζί του όπως το ιπτάμενο σπίτι του. Με τον ίδιο τρόπο το φιλμ κρατά κάτι από την πιο μελαγχολική ματιά του πάντα στην άκρη των εικόνων του και προσφέρει μισοκρυμένες, χρήσιμες συμβουλές για τη ζωή, όχι σαν δίδαγμα ή προειδοποίηση αλλά σαν βιωμένη εμπειρία – έστω κι αν προέρχονται από έναν ήρωα σκιτσαρισμένο στην οθόνη ενός κομπιούτερ…


Των Πιτ Ντόκτερ, Μπομπ Πίτερσον, με τις φωνές των Εντ Άσνερ, Κρίστοφερ Πλάμερ, Τζόρνταν Ναγκάι.
Ένας ηλικιωμένος χήρος δένει ένα μάτσο μπαλόνια στο σπίτι του κι απογειώνεται με ένα λαθρεπιβάτη πρόσκοπο, όταν απειλείται με έξωση και εγκλεισμό σε γηροκομείο. Αστεία αλλά θλιμμένη, κατά βάθος «ενήλικη» ταινία κινουμένων σχεδίων.

Του Γιώργου Κρασσακόπουλου